آویز / تعویذ نقرهای با سنگ عقیق سرخ کهنه
شناسنامه اثر آویز / تعویذ نقرهای با سنگ سرخ عقیق کهنه
۱. مشخصات کلی اثر
نام اثر: آویز / تعویذ نقرهای با سنگ سرخ
نوع اثر: زیورآلات سنتی – آیینی
کاربری: آویز شخصی / تعویذ محافظتی
---
۲. دوره و قدمت
دوره تاریخی : اواخر دوره قاجار تا اوایل پهلوی اول
بازه زمانی : حدود ۱۸۸۰ تا ۱۹۳۰ میلادی (اواخر قرن ۱۳ و اوایل قرن ۱۴ هجری قمری)
---
۳. محل ساخت
کشور: ایران
منطقه محتمل: اصفهان، تبریز (مراکز شناختهشده نقرهکاری سنتی)
---
۴. جنس و مواد تشکیلدهنده
بدنه: نقره دستساز سنتی (عیار تقریبی ۸۰۰ تا ۹۰۰)
سنگ مرکزی: عقیق کهنه سرخ طبیعی (Carnelian)
---
۵. تکنیک و شیوه ساخت
حکاکی دستی روی صفحه نقره
ملیلهکاری ساده در حلقهها و لبه پایینی
سوارکاری سنگ به روش سنتی چنگی
کاملاً دستساز
---
۶. توصیف ظاهری و نقوش
فرم کلی: مستطیل افقی
دارای حلقه آویز در بالا و دو حلقه جانبی
لبه پایینی مزین به تزئینات زنجیروار ملیلهای
نقوش حکاکیشده شامل عناصر اسلیمی و گیاهی متقارن با چهار نقش بیضوی الهامگرفته از پرنده و برگ، در سبک رایج هنر تزیینی ایرانی–اسلامی
---
۷. نمادشناسی
سنگ عقیق سرخ: نماد محافظت، دفع بلا، افزایش قوت قلب و انرژی مثبت در فرهنگ ایرانی–اسلامی
کاربرد گسترده در تعویذها و زیورآلات آیینی دوره قاجار
---
۸. اصالت اثر
با توجه به ویژگیهای فنی، شیوه ساخت، نوع حکاکی، ملیلهکاری، میزان فرسودگی طبیعی و نبود تقارن صنعتی، اثر اصیل ارزیابی شده و مربوط به تولیدات سنتی دوره مذکور میباشد.
---
۹. وضعیت حفاظتی
اثر سالم و پایدار
دارای سایش طبیعی متناسب با قدمت
فاقد شکستگی یا آسیب جدی در بدنه و سنگ
---
نام و امضای مجموعهدار و مالک اثر : میرعلی
